Wilderness, 1-1-2019

Vanuit het zonnige Zuid Afrika wensen wij iedereen een heel goed en gezond 2019 toe!

Wij hebben hier gisteravond gezellig, buiten op onze veranda het oude jaar afgesloten. Bas mocht opblijven en die is wakker gebleven tot de jaarwisseling, Anne was in dromenland.

We zijn het nieuwe jaar gestart met een uitgebreid ontbijt in de buitenlucht om daarna te vertrekken naar Wilderness National Park. Hier aangekomen besloten we spontaan een boottochtje te maken. De boot was al uitgevaren en de volgende tocht was al volgeboekt. Toch bleek er nog een mogelijkheid te zijn. De varende tocht bleek niet vol te zijn. De schipper was vlakbij het opstappunt met de boot en die kon ons gelijk oppikken. Voor ons een prima optie! Heerlijk ontspannen varen door de prachtige natuur rondom Wilderness met overal om ons heen het gezang van vogels. Motorbootjes zijn op dit deel van het water verboden, dit zorgt voor veel rust op het water waardoor je de natuur geheel ervaart. Onderweg kwamen we een heleboel mensen in kano of kajak tegen. 
Nagenietend van ons boottochtje gingen Bas en ik bij de kanoverhuur naar het toilet. Bas wilde nog even in de speeltuin spelen en rende vanuit het toilet richting de speeltuin. Opeens hoor ik hem hard huilen en hoor ik een Zuid Afrikaanse man schreeuwen en grootse handbewegingen maken. Ik zag dat Bas op de grond lag, hij was gestruikeld over een Bamboestok. Ik was bang dat dit de hengel van deze man was en dat hij daarom zo overtrokken reageerde. Niets was minder waar, die man kwam met spoed aangesneld. Het bleek dat de man zojuist een cobra had gevangen met de bamboestok en deze in het witte emmertje had gedaan waar de bamboestok tegenaan stond. Bas was tegen het geheel aangelopen. De man was lichtelijk in paniek, omdat deze variant cobra heel erg giftig is. Dat is ook de reden dat hij hem had gevangen, om hem op een voor mensen veilige plaats in de natuur uit te laten zetten. De cobra was nu zo boos in het emmertje dat hij gelijk zou bijten als hij de kans zou krijgen eruit te kunnen komen. Volgens deze man, die in het National Park werkt, haal je na een beet van deze slang het ziekenhuis niet eens. En door Bas zijn val scheelde het niet veel of het emmertje met Cobra was omgevallen… Daar hadden we toch niet aan moeten denken… Even later kwam er inderdaad een grote Jeep die het emmertje meenam om de Cobra ver van de bewoonde wereld vrij te laten. In Nederland zou in zo’n situatie een heel gebied hermetisch worden afgesloten, hier niet. Het emmertje, met Cobra, stond in het looppad naast 3 vuilcontainers. 

Bekomen van de schrik, hebben we een hike naar de Big Tree gemaakt. Een frisse neus door het oerwoud. Bas maakte ons tijdens de wandeling alert op van alles: een boomstam in de vorm van een krokodil, paddenstoelen, vlindertjes, blaadjes van bomen die in de lucht lijken te zweven door draden van een spinnenweb. En Anne riep steeds ‘Aap’ vanuit de rugdrager. De denkt nu overal apen te kunnen spotten!
Na alle activiteiten was het tijd om lekker even uit te rusten in ons huisje. Aan het einde van de middag zijn we opnieuw naar Wilderness Beach gegaan. Voor ons de laatste keer op deze plek die wij zo fantastisch vinden. Echter bleken we niet de enige te zijn met dit idee! Voor Zuid Afrikanen is het strand een belangrijke plaats om feestdagen door te brengen. Het was gigantisch druk met feestende locals op het strand. Wij waren werkelijk, op de lifeguards na, de enige blanke op het strand. Op de terugweg zijn we gestopt bij Kaaimans River Pass, een prachtig uitzicht op Wilderness beach, was voor ons een mooie afsluiting van deze eerste dag van het nieuwe jaar. Morgen vertrekken we naar Plettenberg Bay.