Oos London, 23-1-2019

Gister zijn we vanuit Grahamstown naar Oos-London vertrokken. Een rit van iets meer dan 2 uur. Vooraf had Annetjie MacKenzie, onze nieuwe host, me een berichtje gestuurd met de vraag hoe laat we dachten te arriveren. Normaal gesproken is het huisje vanaf 2 uur ’s middags beschikbaar, maar ik kreeg een uiterst hartelijk berichtje dat we ook al eerder mochten komen! Even na 12 uur ’s middags bereikten wij onze nieuwe bestemming.  
Onderweg reden we eveneens een prachtige route, maar we merkten ook verschil. Voor het eerst hadden we het gevoel iets meer van het echte Afrika te zien. Waar we bij aankomst in Grahamstown ezels aan de kant van de weg de vuilniszakken zagen leeghalen op zoek naar eten, zagen we gistermorgen ook heel wat mensen graaien in de vuilniszakken die gedumpt waren aan de kant van de weg. Het geeft mij een heel ongemakkelijk gevoel om dit gade te slaan. Ik denk dat dit komt door ons westerse rijkdom, waar wij zo aan gewend zijn, en de normen en waarden die we hieraan gekoppeld hebben. Aan de kant van de weg graaien in andermans vuilniszak, dat is in onze maatschappij ondenkbaar. En hier trekken er vele mensen ’s morgens op uit, om hopelijk nog iets bruikbaars, wellicht zelfs eten, te vinden. Wij leren onze kinderen als ze eten op de grond laten vallen dat het vies is en dat we dat niet meer opeten. Hier hebben wij al heel wat mensen eten uit vuilniszakken en vuilnisbakken zien vergaren om vervolgens op te eten. Overigens is Grahamstown ook een stad met vele winkels en een groot winkelcentrum. Ook hier zijn de contrasten groot.  
Onderweg liepen de ezels en geiten langs de snelweg. Niet alleen de dieren liepen pal langs de snelweg, ook boeren die met hun kruiwagen op pad waren. Zij lopen dan op wat bij ons de vluchtstrook heet. Levensgevaarlijk, want deze ‘vluchtstrook’ wordt hier gebruikt om in te halen. Ook kwamen we een boer tegen met zijn ezelkar waarop hij werd voortgetrokken door 4 van deze dieren. Deze plaatjes waren we nog niet eerder tegengekomen, maar die vinden we juist wel heel erg leuk om te zien! 

Oos-London hebben wij gezien als zeer welvarende stad. Op zoek naar onze nieuwe accommodatie reden we door een, zoals wij het noemen, villawijk. Prachtige huizen, tuinen, auto’s. Bij één van de grote poorten gaf de Tomtom aan dat we onze bestemming hadden bereikt. Annetjie haalde ons binnen en opnieuw werkelijk een prachtige locatie! Vanaf de weg kun je niet zien dat er zoveel land bij het verblijf hoort. Annetjie verontschuldigde zich gelijk dat het land er niet zo groen uitziet, zoals het er normaal uitziet. Ze vertelde ons dat het gras en de natuur normaal zo groen zijn, dat het bijna zeer doet aan je ogen. Zoals het er nu uitziet  vinden wij het nog steeds prachtig, maar Annetjie noemde het dor en droog. Het heeft al heel lang niet geregend en elke dag bidt ze voor regen. De weersvoorspellingen gaven op onze telefoon aan dat het vandaag flink zou gaan regenen. Echter is het droog gebleven! Er is geen druppel gevallen. De zon bleef verstopt achter donkere wolken, waarvan je zou verwachten dat er een pittige bui opkomst is, maar niets is minder waar.  
Gister was de zon wel heel duidelijk aanwezig. Wij hebben onze koffers neergezet in ons heerlijke huis en zijn de jacuzzi ingedoken. Met het zonnetje op onze bolletjes, een prachtig uitzicht op bergen, de rivier en de vele tropische vogels die hier rondvliegen, hebben we bijna 2 uur gebubbeld. We wilden ook nog even het strand zien, want er zijn hier heel wat mooie stranden te vinden. Daarom toch maar overeind en uit de jacuzzi gestapt.  
We hebben Nahoon beach bezocht. Een fijn strand waar veel surfers komen. Net nadat wij aankwamen werd het drukker met allemaal locals. Zij komen na een werk- of schooldag naar het strand op hun sport op het water uit te oefenen. Geweldig om beginnende tieners zo behendig op de golven te zien bewegen! Na enige tijd hoorde we een belletje. Het betrof de locale ijscoman, met een vrieskist voorop zijn fiets, die ijsjes probeerde te verkopen aan de strandgangers. Wij kochten 4 half gesmolten ijsjes bij hem. Op mijn vraag hoe duur het was, kwam hij er helemaal niet uit. Met een lach op zich gezicht, die verraadde dat zijn halve gebit was uitgevallen, stamelde hij gebrekkig dat hij moeilijk kan rekenen. De ijsjes waren 15 Rand per stuk. Op deze momenten merk je echt hoe belangrijk goed onderwijs is. Na onderweg langs de ‘take away’  te zijn gereden, hebben we op ons eigen terras heerlijk gegeten en hebben Jaap en ik hier nog een paar uur gezeten toen de kids in dromenland waren.  Op het moment dat het donker wordt, vangt het orkest van natuurgeluiden aan. Dit heeft een zeer rustgevend effect! 

Vanmorgen zaten we om 9.00 uur al met zijn vieren in de jacuzzi. Bas en Anne lijken dit nog veel leuker te vinden dan het zwembad. Lekker bubbelen om daarna naar het Python Park te gaan. Eerder hebben we een slangenboerderij bezocht. Bas kreeg geen genoeg van alle slangen en vooral het vasthouden van de slangen was een hoogtepunt. Omdat dit zo’n succes was, besloten we het vandaag over te doen op deze locatie.  
Ook hier kwamen we in een kleinschalig park terecht. Het woord park kan het niet eens echt krijgen, want zo flitsend en aantrekkelijk ziet het er niet uit. Ik zou het willen omschrijven als simpel en sober. Maar kwalitatief kunnen de dierenparken die wij in Nederland kennen, hier niet tegenop. We kregen, zoals hier gebruikelijk is, een rondleiding door een gids. Aangezien wij de enige bezoekers waren, kregen we een privérondleiding. Alles, maar dan ook alles werd verteld over de slangen, leguanen, schildpadden etc. Ik heb de gewoonte veel vragen te stellen, en overal werd de tijd voor genomen. Ook Bas in nieuwsgierig aangelegd, en daar werd alle tijd voor genomen. Bas mocht alle dieren, die dat toelieten en waarbij het veilig is, voelen en aanraken. Bas wilde heel graag een slang om zijn nek, en ook dat mocht! In een soort van achteraf schuurtje waren een aantal slangenverblijven van ongevaarlijke slangen. Op een afstapje, naast een emmer en wat andere rommeltjes, mocht Bas zitten en kreeg hij de één na de andere slang om zijn nek. Wat was hij trots en wat straalde hij! Onderwijl kwam er een collega binnen van de jongen die ons rondleidde. Ze waren kort in gesprek, waarop ik de andere man met een zaklamp tussen de verblijven en de muur zag schijnen. Ik vroeg hem voor mijn gemoedsrust toch maar even wat hij zocht. Er bleek een gekko ontsnapt te zijn uit zijn verblijf. Daarmee konden we wel leven. De man rommelde wat door, terwijl Bas de slangen vasthield. Ik bleef hem vanuit mijn ooghoeken wat observeren, omdat ik nieuwsgierig was wat hij aan het doen was. Toen bleek hij een muis te hebben. Het was helemaal niet de bedoeling om ons dit te laten zien, maar toen ik hem vroeg of hij een muis ging voeren, knikte hij bevestigend. Hij wilde ons graag laten zien hoe de slang dit zou aanpakken. In dat kleine achteraf schuurtje, haalde hij de slang uit zijn kooi en plaatste hem op de grond waar hij vervolgens de levende muis voor de slang hield. Ook dit voelde heel ongemakkelijk om naar te kijken. De slang wist uiteraard precies hoe hij zijn prooi moest wurgen om daarna op te eten. Het was de slang die Bas net daarvoor om zijn nek had gehad.  
Deze bijna 2 uur durende privé rondleiding was zo leerzaam en indrukwekkend, en dat in zo’n sobere, vooral niet flitsende omgeving. Dat vind ik altijd het mooiste, het is zo puur, zonder poespas komt men tot de kern. 

Morgen vertrekken we naar Port St. John’s, we volgen de wild coast. Annetjie vertelde ons dat we op onze route het echte Afrika zullen gaan zien. Ze waarschuwde ons voor de slechte wegen en de dieren die overal op de weg kunnen lopen. We gaan het zien. Het zal, mede door de slechte wegen, een wat langere reis worden. We hopen er 4 tot 4,5 uur over te doen.  
Ons verblijf ligt aan het strand, in dit gebied gaat het vooral om de kust. Er wordt veel regen voorspeld,  hopelijk valt het net als vandaag mee… 
We zullen de gastvrijheid en het huisje hier missen. Dit is een huisje waaraan je aan alles ziet en voelt dat men echt hart heeft voor de zaak. Zo keurig onderhouden, schoon, netjes en de kleine details. Ik houd heel erg van de kleine details: een geurkaarsje op de rand van het bad, fijne flesjes badschuim en bodylotion, mooie spreuken aan de wand,kleurboeken met kleurpotloden voor de kinderen, en bovenal een vriendelijk woord en interesse in de gasten.