Greater Addo, 20-1-2019

We gaan alweer onze vierde nacht in, en daarmee de laatste nacht in Avoca River Cabins. Een heerlijk huisje midden in de natuur, aan de rivier. We hebben uitzicht op de citrusplantages, die in dit deel van Zuid Afrika volop aanwezig zijn. Ons huisje met buitenkeuken, waarvan ik me bij aankomst afvroeg of dat nou wel handig zou zijn. Na bijna 4 dagen hier te zijn geweest kan ik zeggen dat ik het geweldig vind! We hebben zoveel tijd doorgebracht in onze grote buitenkeuken! Een grote lange tafel, waar we veel aan hebben gezeten, en vanwaar we volop zicht hadden op de prachtige natuur en alle vogeltjes hoorden fluiten. Ook kwam de ‘huispoes’, zoals we hem noemde elke dag bij ons langs, evenals de 3 honden die hier zijn.

De afgelopen dagen zijn we nog een aantal keer in het Addo park geweest. En elke keer was het weer fantastisch! Mochten we besluiten te emigreren naar Zuid Afrika, dan weet Jaap in ieder geval al welk beroep hij hier wil gaan uitoefenen. Hij kan zijn roeping als ranger in Nederland niet waarmaken, maar hier in Zuid Afrika zijn daar volop kansen voor! Na een aantal dagen rond te hebben gereden in Addo, leren we het gedrag van de dieren steeds beter kennen, en daar zit zeker enige voorspelbaarheid in. Door goed te observeren welke kant dieren op gaan, en waar de waterbronnen zijn, en wat het klokje van de olifanten is om daarheen te gaan, kun je in een ‘olifantenloop’ terechtkomen. Een ervaring die wij werkelijk fantastisch vinden! Gelijk met de olifanten oprijden naar de waterbron. En als je je auto op het juiste punt weet neer te zetten, lopen ze precies langs je auto in een lange stoet. Vandaag hebben we zo’n prachtig moment beleefd! Echt een kippenvel momentje. Dit bijzondere moment hebben we aan Jaap te danken, die door veel te observeren en logisch nadenken, precies op de juiste plek wist te gaan staan met de auto. 
Ook hebben we de afgelopen dagen nog 2 keer leeuwen van heel dichtbij gezien. Daar hebben we echt enorm veel geluk mee gehad! Vaak worden ze alleen op grote afstand gezien, maar ook deze keer stak er één de weg over voor onze auto. Deze ontmoetingen verliepen heel wat meer ontspannen, en zonder gevaar, vergeleken bij onze eerste leeuwenontmoeting. Van dat moment voel ik nog steeds de zenuwen en spanning als ik eraan terugdenk. 
De afgelopen dagen hebben we veel naar de badende olifanten gekeken, waar we geen genoeg van konden krijgen. Zo leuk en vermakelijk om te zien!

Vrijdag hebben we de cheeta farm bezocht. Het was een warm bezoek, het kan hier behoorlijk heet worden! Morgen wordt het zelfs 45 graden!!! Op de Cheeta farm wordt er onderzoek gedaan naar cheeta’s en de farm kan helpen bij fokprogramma’s. De farm is door de overheid in het leven geroepen, omdat het aantal levende cheeta’s zo ernstig afnam. De farm heeft ook educatieve doeleinden, er bestaan/bestonden veel verkeerde beelden over de cheeta’s.
Op de farm waren ook hyena’s. Evenals bij de vele andere sanctuary’s en farms die we bezocht hebben, kregen we ook hier een rondleiding door een gids. Wij kregen de rondleiding samen met een groep Duitse toeristen. Aangekomen bij de hyena’s, was er één hyena die nieuwsgierig rondliep, kijkend naar al het publiek voor zijn hok. In verband met de warmte hadden we Anne in de buggy van de hyena afgedraaid, zodat ze niet in de brandende zon zou staan. Na enige tijd wilde ze toch ook wel erg graag zien wat zich achter haar af speelde. We draaiden haar om, en hierop reageerde de hyena onmiddellijk door een soort roepende, aanvallende geluiden te maken. Waar de hyena eerder heen en weer liep en alle mensen beurtelings, toevalligerwijs aankeek, bleef het dier nu staan met zijn ogen gericht op Anne. Het roepen hield aan. Ik vroeg aan onze gids, of dit echt kwam doordat hij nu Anne zag. De gids legde uit dat dit inderdaad zo was. Met het roepen, riep de hyena zijn groepsgenoten met de boodschap ‘Hier is een lekker hapje’. Ze zijn altijd op zoek naar de kleinste en zwakste van de groep. Binnen ons gezelschap was dit overduidelijk Anne. De blik van de hyena heeft Anne niet meer losgelaten. Ikzelf vond dit geen fijn moment en het voelde wat beangstigend. Uiteraard is dit het normale gedrag van wilde dieren, maar dit gedrag was wel heel erg uitgesproken aanwezig. Wij zijn snel weggegaan bij de hyena’s. 
Tijdens ons bezoek aan de farm mochten we ook op de foto met een cheeta We mochten het hok in en dichtbij komen als de cheeta ons toeliet. Dat deed de cheeta, deze was enorm relaxt. Bas was in grote tranen, omdat hij niet naar de cheeta toe mocht. Om bovenstaande reden, mogen kinderen onder de 14 jaar het hok niet in. Kinderen worden als makkelijke prooi gezien en het zijn en blijven wilde dieren waarbij wij hen territorium binnendringen.

Na heel wat dierenontmoetingen elke dag, hebben we ook flink wat uurtjes doorgebracht in en rond het zwembad. Morgen vertrekken we naar Grahamstown. Daarmee verlaten we ook de tuinroute. We gaan nu een rustiger en minder toeristisch deel van Zuid Afrika bezoeken. Sommige dagen worden de reisafstanden ook iets langer. We gaan richting de wild coast. We zijn benieuwd wat dit deel van Zuid Afrika ons gaat brengen!

We hebben een filmpje op de site geplaatst waarbij je de olifanten in een lange stoet naar de waterbron ziet lopen. Ook staan er een heleboel nieuwe foto's in het mapje 'Addo, 16-1-2019'.