Addo National Park, Greater Addo, 17-1-2019

Na een heerlijk ontspannen verblijf in Jeffreys bay, waar we graag een nachtje langer waren gebleven, zijn naar Addo Elephant Park gegaan. Addo is één van de grootste en bekendste wildparken van Zuid Afrika. Waar we in ons appartement in Jeffreys Bay zowat verdwaalden door de vele badkamers en slaapkamers, troffen we in Addo het andere uiterste. Slapen in een wildpark, betekent de natuur in, en wij sliepen hier in een heel klein schattig verhoogd huisje/hutje .Back to basic kun je het niet noemen, wij hadden het veel primitiever verwacht. De dag dat we aankwamen was het bloedheet. Toen we de deur van het huisje openden kwam ons de koele lucht tegemoet. De airco stond zo te voelen al geruime tijd aan om zo comfortabel mogelijk te verwelkomen. In elke hoek van het huisje een bed, met in het midden een kleine soort van picknick tafel met magnetron erop. Achter de leef/slaapruimte was een wand waar een eigen douche, toilet en wastafel te vinden waren. Klein maar fijn, en schoon en netjes. Ruimte om koffers of andere bagage weg te zetten was er niet. Daarom hebben we dit grotendeels in de auto laten staan. 
Er is een nette, gezamenlijke keuken waar je eventueel zelf eten kunt koken. Na een korte ronde om het park te verkennen, moesten we de auto in om onze ‘Hop-on-guide’ op te pikken bij de receptie om op game drive te gaan. In Addo is een groot aanbod van gamedrives. Allerlei tochten, met verschillende organisaties zijn te boeken. In Addo mogen kinderen onder de 6 jaar niet deelnemen aan een gamedrive in een open auto. Dit omdat jonge kinderen onverwachte bewegingen kunnen maken, en geluid kunnen produceren op momenten dat dit met wilde dieren niet gewenst is. Een prima optie voor ons is daarom de hop on guide. Een ervaren gids stapt in de auto, en neemt desgewenst het stuur over, om op safari te gaan. Ideaal: Bas en Anne fijn in hun eigen stoel, in onze eigen auto die van alle gemakken voorzien is voor de kinderen(filmpje, drinken, snoepje, koekje etc.). Er leek even een kink in de kabel. Een dag voor de safari, moet je de gids per app een bevestiging van je boeking sturen. Na dit gedaan te hebben, bleek onze gids een dubbele boeking gemaakt te hebben! Na wat heen en weer te appen, heeft hij een andere gids geregeld, waardoor het feest toch kon doorgaan. Om half 5 reden we door de poort om op zoek te gaan naar de big 5. Verder dan een aantal Kudu’s, wrattenzwijnen en een boomslang kwamen we niet. Dat was heel teleurstellend. Heel in de verte zagen we wat lichtgrijze vlekken, waarvan de gids vertelde dat het olifanten waren. Ze waren zo ver weg, dat het maken van een foto zinloos was. Dit is dus ook mogelijk. Op safari, wat toch wel één van de hoogtepunten van de reis is, waarbij je nauwelijks tot geen dieren spot. Als je dan 2 uur lang door zo’n park rijdt en bijna geen dieren tegenkomt, dan kun je je moeilijk voorstellen dat de big 5 hier echt leeft. Na onze tegenvallende safari zijn we in het restaurant op het park gaan eten. Een goede kaart en heerlijk eten, maakten weer een hoop goed. Een Zuid Afrikaanse man, met safari hoedje op en safari kleding aan, stapte het restaurant binnen. Hij keek even naar ons tafeltje en liep toen op ons af: ‘Ben jij Annemarie?’ Het was Simni. De gids waar wij in Nederland al contact mee hadden gezocht en die de dubbele boeking had gemaakt. Gelukkig hadden we 2 safari’s geboekt, en zouden we morgenochtend een herkansing krijgen. CK, de gids die we zojuist hadden gehad, adviseerde ons om morgenochtend echt om 5.30 uur te vertrekken, direct als het park opengaat. We zouden van 7.00 uur tot 9.00 uur op safari gaan, maar gelukkig kon Simni om 5.30 uur en dus hebben we in het restaurant direct besloten om zo vroeg mogelijk te vertrekken. Dus vroeg op bed allemaal!

4.45 uur is vroeg om op te staan, vooral met onze 2 kleine schatten. We hebben ze met pyjama en al de auto ingedragen en dat vonden ze reuze spannend. Buiten was het nog schemerig. Met Simni aan onze zijde reden we door de poort, waarbij hij zei: ‘Nu zijn we in het park. Alles kan nu gebeuren. Wij gaan niet op zoek naar de dieren, want ik heb geleerd dat dat niet werkt. We laten de dieren op zoek gaan naar ons. Mijn ervaring is: alles of niets. Of we komen geen dieren tegen, of we komen er heel veel tegen.’ 
Gister hadden wij dus duidelijk een ‘niets’ ervaring. Deze keer werd het een fantastische ervaring, waarbij we heel veel dieren hebben gezien: kudu’s, hartebeesten, zebra’s, een grote slak, jakhalzen, hyena’s, buffels, secretary bird, struisvogels, stokstaartje, mestkevers en olifanten. We zijn meerdere olifanten en groepen olifanten tegengekomen. De mooiste ervaring was de olifanten die op een berg stonden te eten. We hadden onze auto neergezet, zodat we goed zicht op ze hadden. Motor uit en ramen open. Simni gaf ons precies aan waar we de auto stil moesten zetten. Met open ramen hebben we genoten van deze grote dieren. Na enige tijd kwamen ze de berg af, waarbij ze zich van de berg af lieten glijden, een fantastisch beeld om te zien. Door de glijpartijen ontstaan er stofwolken die de olifanten omhullen. Nadat ze beneden waren gekomen, staken ze de weg over en liepen daarbij heel dicht langs onze auto. Deze dieren zijn heel vredelievend en maken er niets van als wij ze vanuit onze auto bekijken en foto’s maken. Hierbij is wel één gouden regel: geen eten en vooral geen fruit in je auto hebben liggen, want dan lopen ze niet zo vredelievend en rustig voorbij. Dan zullen ze alles doen om dit eten te bemachtigen en daarbij kunnen ze best een auto beschadigen. 
Het absolute hoogtepunt van deze safari en moment dat wij geen van allen ooit zullen vergeten was de ontmoeting met de leeuwen. De woorden van Simni: ‘We zijn nu in het wildpark en nu kan er alles gebeuren’ die kregen tijdens deze ontmoeting echte betekenis. We reden rond over een slingerend pad, onze ogen gericht op de bosjes. Addo is een heel groen park, met heel veel bebossing. Vaak zie je een dier tussen of onder de bosjes. En plots, uit het niets, lagen daar 2 grote leeuwen op de weg. Wij waren de enige auto, en ik vermoed de eerste auto die daar die ochtend reed. De leeuwen hadden eerder die nacht een bushbock (bosbok) te pakken gekregen en deze waren ze nu aan het verslinden. Op zo’n moment gaat er heel veel adrenaline door je lichaam. Twee grote leeuwen, waarvan er één nog aan het eten is, en de ander z’n bek aan het afslikken is na dit maaltje. Ook Simni was helemaal euforisch dat we dit mochten zien. Op enige, veilige, afstand van de leeuwen lieten we de auto stilstaan. Simni gaf aan dat we de motor moesten uitzetten, om zo stil mogelijk voor de leeuwen te zijn. Onze ramen konden op deze afstand open blijven, zodat we foto’s konden maken, konden filmden en bovenal goed konden kijken! De leeuw die eerder nog aan het eten was, stond op en liep de bosjes in. ‘Jammer’, dachten wij ‘nu gaan ze weg’.  De grootste leeuw van de twee, die het dichtste bij onze auto lag, keek de andere leeuw na, maar bleef voor alsnog liggen. De andere leeuw kwam na enige tijd terug en liep naar z’n maatje die nog altijd op de weg lag. De grootste van de twee, maakte hierop ook aanstalten om op te staan. Met grote ogen volgden wij de leeuwen, want dit zie je niet dagelijks voor je afspelen. We zagen dat de leeuwen richting onze auto liepen. Toen al snel bleek dat ze echt recht op ons afkwamen, riep Simni: ‘Close the windows now!’ Maar wat bleek Jaap had met het uitzetten van de motor het hele contact eraf gehaald. De verwoede pogingen om op de knopjes te drukken om de ramen omhoog te doen mislukte hierdoor. Simni sprong boven op Jaap om het contact erop te zetten, maar realiseerde zich toen dat het al te laat was. Het drukken op de knopjes zou teveel lawaai maken, evenals het omhoog schuiven van de ramen. Hierdoor zouden de leeuwen kunnen gaan aanvallen, en ze waren zo dichtbij dat het raam nooit op tijd dicht zou zitten. En daarbij meenemend dat zowel het raam van Jaap openstond, als het raam van mij (ik zat achter Jaap). Vlak voor de leeuwen onze auto bereikten zei Simni: ‘You are too late now. Don’t move.’ Wij hadden geen tijd meer om aan Bas en Anne uit te leggen dat ze stil moesten zijn en niet mochten bewegen. Op zo’n moment zou de leeuw ons kunnen aanvallen, en met open ramen staat vast dat je dat zeker niet na kunt vertellen. Met ingehouden adem zaten we alle vijf, doodstil in de auto. Bas en Anne leken de spanning te voelen, want zij gaven geen krimp. De grootste van de twee liep rakelings langs de auto en keek ons recht in de ogen aan toen hij voorbij liep. Dat is een echt huiveringwekkend moment, want de leeuw was zich duidelijk bewust van onze aanwezigheid. Godzijdank liepen ze voorbij en is het goed afgelopen! Dit was dus zeker een safari om nooit meer te vergeten! Ook op Simni, die al 10 jaar in dit park werkt, heeft deze leeuwenontmoeting grote indruk gemaakt. Elke auto die we later tegenkwamen hield hij aan om over onze ervaring te vertellen en foto’s te laten zien. Ik zag net zelfs dat hij zijn whats app profielfoto heeft veranderd in de foto die ik hem gestuurd heb van de leeuwen, die ik ondanks alle paniek heb kunnen maken. 

Uiteindelijk hebben we een safari van ruim 4 uur met Simni kunnen maken. We hadden 2 uur geboekt, maar Simni had extra tijd en Bas en Anne hebben ze zich zo goed gedragen, dat we hierdoor ook de hele oost kant van het park hebben kunnen verkennen. Simni vertelde dat hij nog nooit eerder had meegemaakt dat hij een safari van 4 kon maken met een gezin met 2 zulke jonge kinderen.
Na de safari zijn we eerst uitgebreid gaan ontbijten, daarna allemaal ons bedje in, om daarna lekker het verkoelende water van het zwembad op te zoeken. Ook hier in het park is een prachtig zwembad, welke vergezeld wordt door apen. Zeer brutale beestjes die bijna de ijsjes, die ik gekocht had, uit mijn handen trokken. 

Vanmorgen hebben we het huisje in het National Park achter ons gelaten om naar ons nieuwe onderkomen in Greater Addo te rijden. Maar uiteraard hebben we eerst nog een game drive gemaakt door het park, dit keer zonder gids. Na 6 uur met een gids door het park gereden te hebben, gingen we nu zelf op pad. Ook fijn! En ook vandaag was heel bijzonder. Tussen 9.00 uur en 12.00 uur komen de olifanten baden bij de waterbronnen. Werkelijk honderden olifanten komen tegelijk naar dit water. Terwijl wij op weg waren naar de waterbron, kwamen we olifanten tegen die met ons opliepen naar de waterbron. Zo bijzonder! We hebben wel 2 uur staan kijken vanuit onze auto, die geparkeerd stond aan de rand van de waterbron. Hier kun je geen genoeg van krijgen: baby olifantjes die samen met hun moeder een bad nemen, olifanten die samen spelen in het water, olifanten die rakelings langs je auto lopen. Echt fantastisch! In dit park bekijk je alles vanuit de auto, omdat het te gevaarlijk is om uit te stappen. Er zijn wel wat uitzichtpunten waar je, op eigen risico, mag uitstappen. Maar onze gids CK vertelde dat hij laatst met toeristen was en ze op een bankje zaten op een uitzichtpunt, toen er een hyena uit de bosjes kwam, waarop ze rennend terug naar de auto moesten. Dat is het verraderlijke in dit park. Soms zie je geen enkel dier en kun je je niet voorstellen dat ze er zijn, maar ze kunnen onder het bosje voor je liggen, waardoor jij ze net niet kunt zien, maar zij jou wel. 

Wij besloten om helemaal door te rijden naar de andere kant van het park, om via de andere uitgang naar ons nieuwe huisje te rijden. En ook nu was het geluk met ons. De laatste 3 minuten voor we het park uitreden, kwamen we opnieuw 2 leeuwen tegen. Als je bedenkt dat dit park echt gigantisch groot is, en ‘maar’ 14 leeuwen telt is de kans dat je ze tegenkomt niet heel groot. Veelal zijn ze heel ver weg, waardoor je je verrekijker nodig hebt om ze te kunnen zien. Maar ook nu lagen ze heel dichtbij. Dit keer waren we niet alleen, er waren meerdere toeristen die ze gespot hadden. Maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Deze dieren lagen rustig onder een struik te rusten/slapen. We hadden het geluk dat ze even wakker waren, maar dit keer bleven ze lekker op hun plekje! 

Ons nieuwe huisje heeft wederom een fantastisch uitzicht. Er zijn 2 heerlijke zwembaden, trampoline en speeltuintjes. Het is opnieuw een kleinschalige farm, waarop de eigenaren verschillende huisjes en cabins hebben neergezet. Vandaag was het hier heel warm, 39 graden. We hebben goed gebruik gemaakt van het zwembad! De kindjes liggen nu lekker te slapen. Jaap en ik hebben een haardvuurtje aangestoken, en luisteren nu vanuit onze luie stoel naar het knappende hout en alle dierengeluiden die hier in overvloed aanwezig zijn.
Morgen gaan we het andere zwembad ook opzoeken en wat de rest van de dag ons zal brengen is nog een verrassing.

Jullie hebben wel gemerkt dat het niet gelukt is om de achterstand met foto’s in te halen. Ik zou graag alle foto’s tegelijk met onze blogs willen posten, maar helaas… We hebben het hier zo druk met genieten, ervaringen voor het leven opdoen, bijzondere ontmoetingen en vooral tijd aan elkaar besteden. Ondanks dat zal ik wel alvast een paar plaatjes van de leeuwen op de site zetten, die ons verhaal nog levendiger zullen maken. Ik hoop deze dagen ook nog wat filmpjes te kunnen plaatsen van de safari’s.