Franschhoek, 20-12-2018

20 december 2018 - Franschhoek, Zuid-Afrika

Wij kunnen heel goed wennen aan onze nieuwe verblijfplaats tussen de wijnlanden in. Wat is het hier ongelooflijk fijn vertoeven! 
Na een intensieve en sportieve ochtend hebben Jaap en ik eerst een uurtje geslapen op de zonnebedjes bij ons privé zwembad, terwijl de kindjes lekker in hun bedjes lagen te slapen. Ze zijn moe van de fietstocht die we hebben gemaakt, en dat maakt dat ik me nu vanaf mijn zonnebedje verplaatst heb naar onze luxe loungeset, vanwaar ik onder een grote boom met uitzicht op de bergen, dit verhaal schrijf. 

Vanmorgen werd ik om 6 uur gewekt door het prachtige ochtendlicht dat zich een weg baande door de witte gordijnen van onze slaapkamer. ‘s Morgens in alle vroegte wakker worden, ik vind dit het heerlijkste moment van de dag. De hele dag nog voor ons, nog niet wetende wat de dag zal gaan brengen. Terwijl alles en iedereen hier rondom de wijnboerderij nog in ruste is, ben ik met m’n fototoestel naar buiten gegaan om alvast wat plaatjes te schieten van het ochtendgloren. 
Daarna nog even m’n bed ingedoken om wat informatie te verzamelen voor de fietstocht die we vandaag gaan maken. In het dorpje kun je fietsen huren om een tocht te maken door de groene wijnlanden. Voor Bas en Anne kunnen we een fietskar huren, zodat ook zij comfortabel door de wijnlanden worden gereden. 
De fietsen waren snel geregeld en gewapend met een kaartje, inclusief mondelinge toelichting, zou het helemaal goed moeten gaan. De route zou onderweg heel goed aangegeven moeten zijn, en verkeerd rijden dat was eigenlijk onmogelijk, aldus de fietsverhuurder. Voor ons bleek dat in de praktijk toch iets anders te zijn. Toch maken dit soort situaties de reis soms nog leuker en eigenlijk nog interactiever met de lokale bevolking. Jaap, met zijn Zuid Afrikaanse pet op, die hij nog snel voor de fietstocht had aangeschaft, stapte werkelijk op elke Zuid Afrikaan af die we onderweg tegenkwamen. Met de kaart in zijn hand vroeg hij aan iedereen of we de juiste route hadden, maar ook dat gaf weinig zekerheid. Bij één van de vele wijnboerderijen die we tegenkwamen is hij naar binnengegaan en heeft daar hulp gevraagd. De mensen zijn dan uiterst vriendelijk en behulpzaam. Met een veel gedetailleerdere kaart, die de dame van internet haalde, zijn we onze route vervolgd. We kwamen bij een stoffige, onverharde weg uit. De mondelinge omschrijving, van de meneer van de fietsenwinkel, klopte aardig met de weg waar wij reden. Terwijl ik wat foto’s stond te maken en Jaap en de kinderen iets verderop even uitrustten van de behoorlijke pittige route in de brandende zon, stopte er een wielrenner. Het bleek een Belg te zijn, die hier meerdere maanden per jaar verblijft voor zijn werk. Een alleraardigste man die stopte om te vragen of alles oké is met ons. Even een check, omdat zoals hij zegt dit een behoorlijk rustige weg is, waar wij nauwelijks andere mensen zullen tegen komen. Jaap grijpt meteen zijn kans en duwt de kaart onder de neus van deze Belg om te checken of we echt goed gaan. En dat gaan we! De meneer in de fietsenwinkel had het over een meertje waar we zouden kunnen zwemmen, daar wilden we graag heen met de kinderen. De Belg legde ons uit hoe we daar konden komen en we namen afscheid. Iets verderop, terwijl ik een foto van Jaap en de gevulde fietskar maak, want ja deze intensieve fietstocht willen we wel vastleggen, zien we opnieuw de Belg komen aanfietsen. Hij is teruggereden, hij besloot een stuk met ons op te fietsen om ons het meertje en vanaf daar de vervolgroute te wijzen. Wat ongelooflijk aardig en hartelijk! Ik weet zeker dat wij zonder deze meneer niet zo vlekkeloos waren teruggereden naar de fietsverhuur. We zijn naar het meertje gereden, maar zoals de Belg aangaf voldeed het niet geheel aan de geschiktheid van zwemmen met jonge kinderen, zoals de meneer van de fietsenwinkel deed voorkomen. Wel zijn we er gestopt, hebben we gepicknickt en hadden we een heel vermakelijk uitzicht. Een man die met drie honden, met reddingsvesten aan, op een bootje op het meer voer, terwijl de honden een soort van zwemles leken te krijgen. 
We hebben een prachtige fietstocht gemaakt, maar we waren ook blij dat we met onze verhitte lijven, de fietsen terug konden geven aan de verhuurder en in onze auto met airco konden stappen!

Op onze nieuwe verblijfplaats hebben we ook een heel ander ritme dan in Kaapstad. Waar we in Kaapstad op een familiekamer in een hotel verbleven, en waar een week eigenlijk te kort tijd is, hebben we nu letterlijk alle rust en ruimte. ’s Morgens trekken we erop uit, ’s middags relaxen we terwijl de kinderen slapen en ’s avonds steken we de braai (bbq) aan of eten we in het dorpje. 
Gistermorgen zijn we naar de Crocodile farm in Paarl geweest, daar hebben we heel veel krokodillen en slangen gezien. Het was zelfs mogelijk om in een kooi met krokodillen te zwemmen. Dit stuk hebben we overgeslagen, wij hebben deze imposante beesten vanaf het droge bekeken. Daarna zijn we naar de leeuwen en chimpansee opvang doorgereden. De leeuwen, veelal afkomstig uit Europa, zijn uit erbarmelijke omstandigheden bevrijd. Deze leeuwen zijn zo ernstig mishandeld dat zij niet kunnen terugkeren naar de leefomstandigheden waarin leeuwen werkelijk horen te leven. Het landgoed waar zij nu mogen verblijven, zou je elke leeuw toewensen die niet in zijn natuurlijke leefgebied kan leven. Het Drakenstein Lion Park ziet er, vind ik, vrij sober uit. Niets geen poespas om het voor toeristen aantrekkelijk te maken, op picknickplaatsen na. Maar grote verblijven voor de leeuwen, met schaduwplekken en bomen waar zij graag achter of tussen liggen. 
Het chimpansee park ligt er naast. Hier worden 5 chimpansees gehouden, afkomstig uit de dierentuin van Kaapstad. Het was er rustig. Wij waren op dat moment de enige bezoekers. Eén van de chimpansees kwam direct naar ons toe en maakte gelijk contact. Jaap wiegde heen en weer en deze aap deed dat allemaal na, hij was letterlijk aan het na-apen.
Na een ochtend die in het teken stond van dieren, wisten we ’s middags wederom onze heerlijke tuin te vinden en hebben we, toen Bas en Anne wakker werden, de braai aangestoken. Het uitzicht, met alle geluiden van de natuur, waarmee je dan staat te braaien is niet te beschrijven! Gelukkig zitten we hier 6 nachten, maar ik ben bang dat we deze fantastische stek zeker gaan missen!
Gister hebben we ook ons eerste, echte Zuid Afrikaanse delicatesse gegeten: Boerewors. Een heerlijke worst voor op de bbq. Bas en Anne kregen er geen genoeg van. Hij smaakte dan ook erg goed! Vooraf had ik gelezen dat het vlees hier erg lekker is. Dat klopt, we hadden ook biefstuk. Ik heb denk ik nog nooit zulke lekkere en zachte biefstuk gegeten.

Foto’s

4 Reacties

  1. Barbara:
    22 december 2018
    Volop genieten we samen met jullie mee😃😃😃
  2. Jeanine:
    22 december 2018
    Mooi geschreven! Ik ben blij om te lezen dat julllie zo ontzettend genieten!
  3. Afra:
    22 december 2018
    Bas en Anne zitten echt als een koningskoppel achter de fiets. Bedankt Weerd dat we n kijkje mogen nemen in jullie vakantieavontuur,want dat is het echt,zoals je zelf al schrijft je weet niet hoe de dag eruit komt te zien.groetjes en allemaal n diike💋
  4. Jacqueline:
    24 december 2018
    Prachtig geschreven weer. Wat een mooie avonturen maken jullie mee! En die foto's...wauw😍