Tsitsikamma, Jeffreys Bay, 13-11-2019

Soms kom je plaatsen waar je op slag verliefd op wordt. Dat heb ik met Tsitsikamma National Park. Het park beschermt 80 kilometer aan kust. Een kustlijn waar de golven breken op de rotsen voor de kust, waarbij het water tot meters hoog opspat. Ik zou wel uren naar dit schouwspel kunnen kijken. Vanmorgen klom ik over een deel van de rotsen om dichterbij te kunnen komen. Ik rook het water van de oceaan, terwijl ik m’n ogen tot spleetjes kneep om ze te beschermen tegen de nog relatief milde zeewind en het opspattende water. Onder de rotsen lagen talloze schelpen en schalen van schelpdieren, een teken dat het water tijdens vloed deze rotsen bereikt. 

Vanmorgen hebben we voor de tweede keer dit National Park bezocht. Na een lunch gister in het restaurant, welke een prachtig uitzicht biedt op het schouwspel van de golven, hebben we de Storms River Mouth hike gelopen. Een wandeling van 2 kilometer over een houten pad door de natuur, waarbij we vele trappen op en af moesten. Voor Bas was het een flinke klim. Onderweg waren er genoeg bankjes geplaatst op prachtige uitzichtpunten waar we even konden uitrusten. Het pad leidde naar de avontuurlijke hangbrug over het woeste water. Prachtige vergezichten over de beukende golven op de kust. Tijdens de start van onze hike verwarmde het Zuid Afrikaanse zonnetje ons, op de terugweg hield dit zonnetje zich schuil achter een dik wolkendek. In het Tsitsikamma National Park was de temperatuur ondanks de bewolking nog heerlijk. Terug bij ons huisje voelde het toch wat fris aan. Hierdoor moesten we afzien van ons plan om in een kano in stappen bij het water grenzend aan het park waar we verblijven. 
We verblijven in een heerlijk, kleinschalig park ‘Tsitsikamma Cottages’. Midden in de natuur verbleven in het huisje ‘Mountain view cottage’. Het huisje deed zijn naam eer aan, met weidsuitzicht over de bergen aan de voorkant. Aan de achterkant grensde het zwembad aan ons huisje, evenals een trampoline en speeltuintje. Daarachter liepen de paarden, en de honden, poezen, en fazanten scharrelden door de tuin. Het was zeer rustig op het park. Er was één andere gast, een man die alleen op reis was door Zuid Afrika met zijn motor. Vooral Bas vond het erg jammer dat we vanmorgen de deur dichttrokken om op doorreis te gaan. Hij genoot zo van de tuin met trampoline. Voor we de deur dichttrokken zijn Jaap en Bas eerst nog in de kano gestapt. Het zonnetje liet zich van zijn beste kant zien, de kano’s lagen te wachten om uit te varen, dus snel peddels en zwemvesten gehaald en het water in! Anne en ik hebben in het grasveld van het ochtendzonnetje genoten en gekeken naar de vele vogeltjes die ons vergezelden op deze stralende ochtend. 
Na een rustige kanotocht, waarbij Jaap z’n broek drijfnat werd, zijn we op doorreis gegaan. Die broek werd niet drijfnat van het water tijdens het varen, maar het water in de kano van de regenbui een dag eerder. Want wat kan het hier regenen! Wij zijn in Nederland wel wat gewend, maar deze hoosbui die een paar uur duurde samen met hele zware windstoten, die zo iets het niets kwam, hadden wij nog niet eerder meegemaakt in Zuid Afrika. 
Na het inleveren van de sleutels zijn we voor de tweede keer naar Tsitsikamma National Park gereden om daar te ontbijten, gewoon omdat het er zo mooi is! Na het zelfde tafeltje uitgekozen te hebben als een dag eerder, hebben we ons de gebakken eitjes, toast en al het andere lekkers ons goed laten smaken. Tijdens de hike gister kwamen we een heel klein schattig strandje tegen, met een klein watervalletje, daar zijn we gaan zitten. De dassie’s (hele lieve kleine beestjes, die veelal in de natuurparken zijn te vinden) vergezelden ons en Bas en Anne vermaakten zich prima met het water en zand. 

Met twee modderige kinderen zijn we de auto ingestapt om naar Jeffreys Bay door te rijden. Een plek die bekend staat om zijn stranden en golven die ideaal zijn voor surfers. Er schijnen hier mensen vanuit de hele wereld naar toe te reizen om hier te komen surfen. Voor ons maar een uurtje rijden vanuit Tsitsikamma, en dat kwam vandaag goed uit. Wij hadden verwacht dat de kindjes uitgeteld in slaap zouden vallen na al dat spelen in het zand, maar we hadden het mis. Anne vermaakte zich kostelijk met het uitpakken van de tassen die tussen hen in gestald stonden op de achterbank. Laat dat nou o.a. net een tas met chips zijn, waarvan ze de zakken bezig was stuk te bijten. Bas vond dat uiteraard heel vermakelijk en deed er nog een schepje bovenop. Moeders zat ondertussen ook met een flink deel van de tassen die van de achterbank kwamen op haar schoot. We waren blij toen we er waren. De volgende keer zullen we iets beter nadenken over welke tassen er naast onze twee banjers komen te staan. 

Dit keer slapen we in een appartement direct aan zee. Vooraf heb ik alle accommodaties heel secuur uitgezocht. Op locatie, voorzieningen, faciliteiten en vooral ook de geschiktheid voor twee kleine kinderen. Vooraf heb ik elke eigenaar gemaild om goed af te stemmen. Zo ook met deze eigenaar. Het is een appartementencomplex en op de foto’s zag ik vooraf dat het ene appartement een beter uitzicht had op zee dan het andere. Ik kan heel erg blij worden van een mooi zeezicht, van het horen ruisen van de zee, en de zeewind langs m’n vangen voelen waaien. Zodoende had ik de eigenaar gevraagd welk appartement een goed zeezicht had. Toen ik vanmiddag incheckte zei hij direct: ‘Jij wilde graag een mooi zeezicht hè? Nou je hebt het allermooiste appartement dat we hebben!’ 
In Zuid Afrika is het de gewoonte dat er altijd iemand met je meeloopt om je kamer te laten zien. De eigenaar deed de deur open van het appartement en we konden onze ogen niet geloven! Wij verwachtten in een appartement terecht te komen, passende bij de grootte van ons gezinnetje, zoals we met boeken hadden opgegeven. We hebben een 10-persoons appartement!!! We hebben 5 slaapkamers, 4 badkamers, een enorme keuken, een enorme woonkamer en een gigantisch balkon pal aan zee! En ook hier kan een bbq niet ontbreken, op het balkon kunnen we met uitzicht op zee braaien! Wat een enorme luxe! Ik moest net zelfs zoeken naar m’n toiletartikelen, omdat ik niet meer wist in welke badkamer ik ze had gezet. Ook hebben we hier de luxe van een wasmachine, droger, afwasmachine en Amerikaanse koelkast. 

Morgen blijven we denk ik vooral genieten van al deze luxe. Zonnen op ons balkon, schelpen zoeken in het zand voor ons appartement, en misschien nog een klein ritje door het dorp, maar veel actiever zal het niet worden. Al deze luxe (voor de komende twee nachten) moeten we echt koesteren, want onze volgende bestemming is minder luxe! Zelfs verre van dat! We gaan naar Addo Elephant Park, één van de grootste wildparken in Zuid Afrika. Hier overnachten we twee nachten in het park zelf in een ‘forest cabin’, dit betekent een heel simpel soort van huisje met alleen vier bedden erin en eigen sanitair. We gaan back to basic! Maar dan weer wel met uitzicht over het wildpark en als we geluk hebben kunnen we de olifanten vanaf onze veranda zien.